Ik was
een beetje gespannen toen ik de brief in de bus kreeg. Het is een raar, moest ik
nu blij zijn of eerder boos op mezelf dat ik zoiets stouts heb gedaan. De
eerste brief kreeg ik jammer genoeg terug gestuurd. Hij was niet door de
controle geraakt. Ik hoopte dus dat mijn volgende brief wel beantwoord was.
Het is was niet het antwoord dat
ik verwachte maar ja… Ik dacht dat ik het misschien beter even laat rusten.
Mama en oma zouden heel kwaad moesten ze weten wat ik allemaal uitspookte. We
zijn vorige week voor mijn broertje zijn verjaardag naar de stad geweest. Ik
ging vooral mee om een bezoekje aan de bibliotheek te brengen. Dit liep niet
echt zoals ik het zelf wou. Ik kwam de capuchons tegen. Dit zijn mijn
aartsrivalen, maar ja ik ben dan ook een speciale jongen. Gelukkig kon ik in de
bib kon wat meer over Arnold te weten komen. Ik heb toen ook besloten een
antwoord te schrijven.
Op de achter kan van mijn
papiertje had ik een tekeningetje gemaakt. Het zag er zo uit.
Terwijl
ik wachte op de brief blijf ik graven. Ik kwam eindelijk nog eens een bot tegen
maar het was van een vogeltje. Gelukkige volgde een antwoord snel.
Ik weet niet goed wat ik van deze
brief moet denken. Toen ik hem las op het toilet werd mama erg kwaad. Ik heb
als smoesje gezegd dat het van een meisje was. Anders was mijn plan uitgekomen.
Ik moet nog altijd naar school. Tegen mijn zin. De capuchons pesten me.
Gisteren hebben ze mijn boterhammen nog gestolen. Maar ja gelukkig begrijp ik
steeds meer van zijn brief. Daarjuist had ik de wegenkaart van Exmoor voor mij.
In een vorige brief had ik er een schets van gemaakt. In de moordenaar zijn
brief zag ik drukletters deze vormen SL maar ook YG en TD. Dit zijn twee namen
van kinderen die hij vermoordt heeft! Ik legde de brief op mijn schets en
wanneer ik de ervoor zorgde dat mijn naam SL bij de twee briefen op elkaar lag,
zag ik dat de twee andere initialen in Dunkery Beacon. Waren dit nu de plekken
waar hij YG en TD begraven had. Ik denk het wel. Ik heb de code gekraakt !
Ik had de code van die ene brief
wel gekraakt maar ik wist mijn oom nog steeds niet liggen. Daarom heb ik
onmiddellijk een heel eenvoudige briefje teruggestuurd. Ik wilde gewoon vooruit
met mijn zoektocht.
Ik kreeg maar geen antwoord en
dat gaf me een slecht gevoel. Ik stelde me steeds meer de vraag wie de persoon
aan de andere kant was. Zou hij ook zo verlangen naar mijn brieven of hield hij
me aan het lijntje. Het was ondertussen al vier maanden geleden sinds ik mijn
eerste brief schreef. En ik had nog
steeds geen antwoord. Was mijn brief misschien te direct of mag ik mijn droom
opgeven ik weet het echt niet meer.
Steven
Steven komt meer en meer te weten over Arnold Avery, maar wat hij duidelijk niet doorheeft is dat Arnold ook meer over hem weet dan hij zelf denkt. Steven zijn moeder had namelijk ook ooit een brief geschreven naar Arnold en aangezien hij en zijn moeder nog steeds op hetzelfde adres wonen was dat op de brieven van Steven en zijn moeder hetzelfde en dat wist Arnold na al die jaren vreemd genoeg nog. Het wordt meer en meer duidelijk dat hij een echte psychopaat is. Dit weet Steven ook want hij heeft al zeer veel opgezocht over seriemoordenaars. Dat was hij ook van plan in de bib in de stad, waar hij maar drie keer per jaar komt, maar dat plan werd gedwarsboomd door zijn broertje die te luid was in de bib.
BeantwoordenVerwijderenSteven lijkt steeds meer 'alleen' te zijn. Zijn moeder haar lievelingetje is zijn kleine broertje en hij heeft maar weinig vrienden op school. Hij is dan ook alleen maar bezig met het vinden van zijn oom en dat zint Lewis niet. Hij heeft meer interesse in andere dingen. Ze lijken enkel nog maar vrienden te zijn door hun gemeenschappelijke vijand, de capuchons.
Steven moet enorm lang wachten op een antwoord van Avery. Ik denk dat dit is omdat Avery Stevens geduld wil testen, maar daar zal ik wel snel achterkomen in de rest van het boek!
Steven komt meer en meer te weten over Arnold Avery, maar wat hij duidelijk niet doorheeft is dat Arnold ook meer over hem weet dan hij zelf denkt. Steven zijn moeder had namelijk ook ooit een brief geschreven naar Arnold en aangezien hij en zijn moeder nog steeds op hetzelfde adres wonen was dat op de brieven van Steven en zijn moeder hetzelfde en dat wist Arnold na al die jaren vreemd genoeg nog. Het wordt meer en meer duidelijk dat hij een echte psychopaat is. Dit weet Steven ook want hij heeft al zeer veel opgezocht over seriemoordenaars. Dat was hij ook van plan in de bib in de stad, waar hij maar drie keer per jaar komt, maar dat plan werd gedwarsboomd door zijn broertje die te luid was in de bib.
BeantwoordenVerwijderenSteven lijkt steeds meer 'alleen' te zijn. Zijn moeder haar lievelingetje is zijn kleine broertje en hij heeft maar weinig vrienden op school. Hij is dan ook alleen maar bezig met het vinden van zijn oom en dat zint Lewis niet. Hij heeft meer interesse in andere dingen. Ze lijken enkel nog maar vrienden te zijn door hun gemeenschappelijke vijand, de capuchons.
Steven moet enorm lang wachten op een antwoord van Avery. Ik denk dat dit is omdat Avery Stevens geduld wil testen, maar daar zal ik wel snel achterkomen in de rest van het boek!
Arnold is inderdaad een psychopaat. Je zou er schrik van krijgen als je over hem leest. Stevens lastig broertje maakte het hem niet simpel in de bibliotheek. Hij komt maar drie keer per jaar naar de stad. Dit is bij de verjaardagen van de broers en met kerst. Jammer dat hij toen niet meer info over Arnold kon opzoeken.
VerwijderenSteven is een eenzame jongen dat klopt, hierdoor pesten de capuchons hem. Dit gebeurde trouwens ook bij het bezoek aan de stad.
Het geduld van steven is nogal beperkt maar zoals je al zei, zul je er wel achter komen hoelang Avery stevens geduld wilt testen.
Ik hoop niet al te lang, zodat er nog heel wat extra spanning in het boek komt.
BeantwoordenVerwijderen